acrylverf op doek, 60x100cm
Struisvogels zijn zulke gekke vogels om te zien. Ik vind ze iets ijdels hebben, ook al vind ik ze niet mooi. Ik heb jarenlang telkens een beetje gewerkt aan dit schilderij. Ik ben er in 2015 (of misschien zelfs eerder) mee begonnen en toen ik er heel lang niets mee had gedaan had ik het schilderij maar onaf opgehangen. Later, ergens in 2018, heb ik het schilderij afgemaakt. Het schilderij ging me destijds niet om de vogel, maar vooral om de achtergrond. Ik wilde graag een hele rode achtergrond schilderen. Ik had het idee dat die achtergrond niet zo rood zou kunnen zijn zonder die struisvogel erop. Sommige dingen zie je beter als je er niet direct naar kijkt, dacht ik. Dus die struisvogel met dat boeketje in de veren gestoken was vooral een afleidingsmanoevre. Maar elke keer als ik naar het schilderij keek, dan voelde die afleidingsmanoevre toch niet zo af. En misschien is die struisvogel achteraf toch wél het onderwerp van het schilderij. Op een dag kwam ik mooie bloemen tegen en toen vond ik dat die bloemen er nog bij moesten op het schilderij. Er moest vooral een bloem op het hoofd van de struisvogel komen. Nu is het afwachten of het schilderij af blijft.
Het schilderij in 2018. De contrasten op de achtergrond komen op deze foto meer over, maar de achtergrond is dezelde als die in 2015.