Woestijnreiger

acrylverf en fleece op doek, 60x90cm

Soms maak je iets met een zekere overtuiging, terwijl je eigenlijk helemaal niet kan uitleggen waar die overtuiging eigenlijk vandaan komt. Dit droombeeld kwam in me op en toen ben ik het gaan schilderen. De lucht mocht deze keer niet echt een lucht zijn. Het landschap moest nep blijven. De lucht heb ik schilderend 'gebreid' en daaroverheen heb ik wolken van fleece gestikt. De reiger gehuld in een sjaal doet denken (althans het doet mij denken) aan de portretten van rijke mensen in de vorige eeuwen. De reiger hoort niet echt in het landchap of de kleding. Hij staat daar te poseren voor een portret.